Het geld van de toekomst/Plaatselijke complementaire munteenheden

←

Enkele nationale munteenheden

Het geld van de toekomst (374) Bernard Lietaer

De Vier Seizoenen in 2020, opnieuw bekeken

→

Dit laatste, plaatselijke niveau is het onderwerp geweest van hoofdstuk 5 en 6. In reactie op en parallel aan de globalisering van de economie is zelforganisatie op plaatselijk niveau erg populair geworden. De Informatierevolutie betekende ook een vermindering van de ‘banen’ die verbonden waren aan productie en diensten. Naarmate banen schaarser werden, hebben gemeenschappen hun eigen munteenheid opgezet om plaatselijke transacties door hun leden te vergemakkelijken.158 Toen eenmaal de kritieke massa was bereikt konden clearinginstellingen op het net voor complementaire munteenheden het voor de leden van deze gemeenschappen mogelijk maken om ook aan de cybereconomie deel te nemen.

De volgende tabel projecteert de groei van complementaire munteenheden in de toekomst na 1999.

Opkomst van complementaire munteenheden (1934–2020)

1934	Instelling van het oudste nog steeds werkzame systeem van een complementaire munteenheid: ‘WIR’ in Zwitserland (in 1997 bereikte het ledental de 80.000 en bedroeg het jaarlijkse handelsvolume €2 miljard, hetgeen de potentiële omvang van volwassen systemen van complementaire munteenheden aangeeft).
1982	Invoering van de eerste naoorlogse LETS (Local Exchange Trading System) in gebieden met grote werkloosheid in Canada.
1983	Schepping van Tijddollars door Edgar Cahn in Florida, Chicago en Washington D.C.
1984	De IRS geeft de status van belastingvrijstelling aan transacties met Tijddollars.
1992	Schepping van Ithaca uren, de eerste naoorlogse complementaire ‘fiat’ munteenheid. Het totale aantal van alle soorten plaatselijke systemen van munteenheden bedraagt wereldwijd 200.
1990+	Het begin van het tijdperk van inkrimpende ondernemingen, snelle expansie van het aantal systemen van complementaire munteenheden, vooral in Nieuw Zeeland, Australië, Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Frankrijk. De centrale bank van Nieuw Zeeland ontdekt dat complementaire munteenheden helpen bij het verminderen van de inflatoire druk op de nationale munteenheid.
1992	Missouri is de eerste Amerikaanse staat die Tijddollars gebruikt om haar verzorgingsstelsel te financieren.
1993	Wereldwijd meer dan 1000 systemen van complementaire munteenheden.
1994	De programma’s voor sociale steun van de Amerikaanse federale overheid worden gedecentraliseerd naar het niveau van de staten.
1995	Om ‘sociale zelfhulp’ te bevorderen beginnen dertig verschillende staten in de VS met meer dan 200 systemen van Tijddollars. Door particulier initiatief worden in de VS ook nog eens 40 verschillende systemen van Ithaca uren operationeel.
1996	Minneapolis, Minnesota, experimenteert met het eerste betaalsysteem dat gebruiktmaakt van een smartcard met dubbele munteenheid (dollar en een lokale complementaire munteenheid).
1997	Experimenten in Vancouver, Canada, met een systeem van complementaire munteenheid dat gebruikmaakt van een gedecentraliseerde smartcard. In meer dan een tiental landen zijn nu meer dan 2000 systemen actief.
2002	Complementary Currency Clearing House (CCCH) actief op het net.
2003	Hervorming van het Europese sociale stelsel, waarbij officieel complementaire munteenheden worden opgenomen als middel om een gemeenschap te helpen zichzelf te ontwikkelen.
2004	Wereldwijd voor het eerst meer dan 10.000 systemen van complementaire munteenheden operationeel.
2020	In de meeste ontwikkelde landen vertegenwoordigen complementaire munteenheden 20% van de totale nationale handel.

Er zijn natuurlijk landen in de wereld die op krachtige wijze het monopolie van de nationale munt hebben gesteund en de nieuwe mogelijkheden die de Geldgolf en de cybereconomie te bieden hebben de rug hebben toegekeerd. De resultaten hiervan zijn gelijk aan wat er met landen (zoals China) gebeurde die ervoor kozen om in het begin van de Industriële Revolutie de ontwikkeling van de spoorwegen tegen te houden. Daar kwam de Industriële Revolutie bijna een eeuw later tot stand, maar dat ging zeer ten koste van zijn bevolking en zijn invloed in de wereld. Zij werden de ‘minder ontwikkelde landen’ van de 20e eeuw. Tegenwoordig zal men op dezelfde manier kiezen wie de ‘minder ontwikkelde landen’ van de 21e eeuw zullen worden.

Nu we de monetaire systemen kennen die het best in staat zijn Duurzame Voldoening te ondersteunen, kunnen we volledig gaan begrijpen wat er ten grondslag lag aan de verhaaltjes van de ‘Vier Seizoenen in 2020’ (hoofdstuk 1) en aan de vier scenario’s (hoofdstuk 4). Beide zullen we nog even kort bekijken.