Het geld van de toekomst/‘Uw’ geld: verschil tussen versies
(Nulde versie) |
(kader-384) |
||
| Regel 6: | Regel 6: | ||
}} | }} | ||
‘Toen ik nog jong was dacht ik dat geld belangrijk was; nu ik oud ben wéét ik dat dat zo is,’ vond Oscar Wilde. Misschien bent u tot dezelfde conclusie gekomen. Wat u ook met uw leven wilt doen, u zult altijd íéts aan geld nodig hebben om dat te bereiken. Geld is een heel handig ruilmiddel, zeker handiger dan het alternatief van barter, zoals het verhaaltje van Mlle Zélie laat zien (zie kader). Maar uw geld is ook nooit echt ‘van u’, in de zin dat uw ogen, uw handen, uw auto of uw huis na alle afbetalingen van u zijn. ‘Uw’ geld lijkt meer op ‘uw’ huwelijk: een andere partij—uw echtgenote of echtgenoot—is onverbrekelijk in de regeling betrokken. Modern geld is ook een wederzijdse overeenkomst. Het is voor u een bezit, maar alleen omdat het voor iemand anders een schuld is. En het moderne bankstelsel is de noodzakelijke tegenhanger van dit ‘creditgeld’. | ‘Toen ik nog jong was dacht ik dat geld belangrijk was; nu ik oud ben wéét ik dat dat zo is,’ vond Oscar Wilde. Misschien bent u tot dezelfde conclusie gekomen. Wat u ook met uw leven wilt doen, u zult altijd íéts aan geld nodig hebben om dat te bereiken. Geld is een heel handig ruilmiddel, zeker handiger dan het alternatief van barter, zoals het verhaaltje van Mlle Zélie laat zien (zie kader). Maar uw geld is ook nooit echt ‘van u’, in de zin dat uw ogen, uw handen, uw auto of uw huis na alle afbetalingen van u zijn. ‘Uw’ geld lijkt meer op ‘uw’ huwelijk: een andere partij—uw echtgenote of echtgenoot—is onverbrekelijk in de regeling betrokken. Modern geld is ook een wederzijdse overeenkomst. Het is voor u een bezit, maar alleen omdat het voor iemand anders een schuld is. En het moderne bankstelsel is de noodzakelijke tegenhanger van dit ‘creditgeld’. | ||
{{kader | |||
|De loonstrook van Mlle Zélie{{noot|2|160}} | |||
| | |||
Mlle Zélie, een Franse operazangeres die in de 19e eeuw een wereldtournee maakte, gaf een recital op de Society Eilanden.<ref>Eilandengroep in het zuiden van de Stille Oceaan, onderdeel van Polynesië (Vert.).</ref> Het werd een groot succes en als honorarium kreeg ze een derde van de opbrengst. Tussen haakjes, sommige dingen veranderen níét: ook Placido Domingo neemt dit na een voorstelling mee naar huis. | |||
Maar het aandeel van Mlle Zélie bestond uit drie varkens, 23 kalkoenen, 44 kippen, 5000 kokosnoten en aanzienlijke hoeveelheden bananen, citroenen en sinaasappels. Helaas kon de operazangeres slechts een klein gedeelte hiervan nuttigen en (in plaats van een volksfeest te geven zoals het lokale gebruik was) vond ze het nodig het fruit aan de varkens en het gevogelte te voeren. Zo ging een leuke vergoeding op in het niets. | |||
}} | |||
<references/> | |||
Huidige versie van 15 mrt 2009 om 15:44
| ← | → |
‘Toen ik nog jong was dacht ik dat geld belangrijk was; nu ik oud ben wéét ik dat dat zo is,’ vond Oscar Wilde. Misschien bent u tot dezelfde conclusie gekomen. Wat u ook met uw leven wilt doen, u zult altijd íéts aan geld nodig hebben om dat te bereiken. Geld is een heel handig ruilmiddel, zeker handiger dan het alternatief van barter, zoals het verhaaltje van Mlle Zélie laat zien (zie kader). Maar uw geld is ook nooit echt ‘van u’, in de zin dat uw ogen, uw handen, uw auto of uw huis na alle afbetalingen van u zijn. ‘Uw’ geld lijkt meer op ‘uw’ huwelijk: een andere partij—uw echtgenote of echtgenoot—is onverbrekelijk in de regeling betrokken. Modern geld is ook een wederzijdse overeenkomst. Het is voor u een bezit, maar alleen omdat het voor iemand anders een schuld is. En het moderne bankstelsel is de noodzakelijke tegenhanger van dit ‘creditgeld’.
|
Mlle Zélie, een Franse operazangeres die in de 19e eeuw een wereldtournee maakte, gaf een recital op de Society Eilanden.[1] Het werd een groot succes en als honorarium kreeg ze een derde van de opbrengst. Tussen haakjes, sommige dingen veranderen níét: ook Placido Domingo neemt dit na een voorstelling mee naar huis. Maar het aandeel van Mlle Zélie bestond uit drie varkens, 23 kalkoenen, 44 kippen, 5000 kokosnoten en aanzienlijke hoeveelheden bananen, citroenen en sinaasappels. Helaas kon de operazangeres slechts een klein gedeelte hiervan nuttigen en (in plaats van een volksfeest te geven zoals het lokale gebruik was) vond ze het nodig het fruit aan de varkens en het gevogelte te voeren. Zo ging een leuke vergoeding op in het niets. |
- ↑ Eilandengroep in het zuiden van de Stille Oceaan, onderdeel van Polynesië (Vert.).