Het geld van de toekomst/Een Global Reference Currency (GRC)

Uit Aardnoot
< Het geld van de toekomst
Versie door Martien (overleg | bijdragen) op 11 mrt 2009 om 08:57 (Nulde versie)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Het monetaire stelsel in 2020: een overgang met vier versnellingen

Het geld van de toekomst (370)
Bernard Lietaer

Drie internationale munteenheden

Op het net concurreren diverse soorten ondernemingsgeld, uitgegeven door firma’s als Amex, Microsoft en een alliantie van Europese en Aziatische ondernemingen. Sommige hebben speciale dochters in het leven geroepen—met een sterke en liquide balans—om deze munteenheden uit te geven en ze een sterke geloofwaardigheid te geven. Eén zo’n munteenheid heeft de vorm aangenomen van een GRC, zoals beschreven in hoofdstuk 8, en ontstond doordat ondernemingen hun barter systematisch hebben opgezet.

Barter—de ruil van goederen en diensten zonder enig gebruik van geld—is al zo oud als de mensheid. Hierdoor is barter vaak gezien als een ‘inferieure’ of ‘primitieve’ vorm van ruil, soms geassocieerd met de ondergrondse (zwarte) economie. In de afgelopen decennia is dit geheel veranderd en de barterindustrie kent nu twee belangrijke handelsorganisaties: de International Reciprocal Trade Association (IRTA, website www.irta.net) en de Corporate Barter Council (CBC).

Hier volgt een tijdschema van de groei van zowel barter als van de cybereconomie en hoe hun samenloop heeft geleid tot een door ondernemingen geïnitieerde GRC (alle gegevens tot en met 1999 zijn feiten, de gegevens daarna zijn geprojecteerd).