Het geld van de toekomst/Economische uitsluiting
| ← | → |
‘Vanuit het standpunt van de markt ondergaan de steeds toenemende rangen van (werklozen) een lot dat erger is dan kolonialisme: economische irrelevantie… We hebben niet nodig wat zij hebben en zij kunnen niet kopen wat wij verkopen.’ Zo vat Nathan Gardels, redacteur van New Perspectives Quarterly, het verband samen tussen werkloosheid en economische uitsluiting. Dit vertaalt zich in de toenemende realisering bij betrokkenen dat er voor hen geen ruimte is in deze samenleving, dat zij daar niet bij horen.
Als dit een individu overkomt zal hij of zij meestal ten prooi vallen aan een depressie (is het toeval dat het National Institute of Mental Health in de VS depressie een nationale epidemie heeft genoemd?). Als dit een groep overkomt (hetgeen typisch het geval is bij de jongere generatie, waarin werkloosheid altijd al hoger is dan onder de bevolking in het algemeen), wordt dit veelal geuit in woede. Die woede pot zich op tot ze explodeert in een gewelddadige uitbarsting, die wild en ongericht om zich heen slaat naar de brede samenleving of naar bepaalde zondebokken.