Het geld van de toekomst/Geweld
| ← | → |
Niccolò Machiavelli (1469-1527) zei: ‘Het is noodzakelijk en nuttig dat de wetten van een republiek aan de massa’s een legale manier geven om hun woede te uiten. Als die niet beschikbaar is openbaren zich bijzondere uitlaatkleppen. En er bestaat geen twijfel dat zulke gebeurtenissen tot meer schade leiden dan wat dan ook.’22 Inderdaad, geweld is meestal de uiting van frustratie en onmacht.
In een voorstad van Lyon in Frankrijk rijdt een politieauto een teenager aan die aan zijn verwondingen overlijdt. Zo’n betreurenswaardig ongeluk zou normaal gesproken alleen het nieuws in de lokale kranten halen. Maar dit was in Vaux-en-Velain, een deprimerende arbeidersbuurt waar werkloosheid onder jongeren bijzonder hoog is. Honderden jongeren gingen de straat op, vochten eerst met de politie, toen met de CRS (de speciale oproerpolitie). De gevechten duurden drie dagen en veroorzaakten meer dan €120 miljoen schade. Het enige punt waar de bewoners en de overheidsfunctionarissen het over eens waren, was dat de kernoorzaak van alle oproer het hoge werkloosheidsniveau van de jeugd was.
De Franse socioloog Loic Wacquant deed systematisch onderzoek naar stedelijke onrust in de ontwikkelde wereld. De meerderheid van onruststokers in de steden—onafhankelijk van het betrokken land—hebben een gemeenschappelijk profiel: het zijn kinderen uit de vroegere arbeidersklasse, die het vinden van een baan in die nieuwe wereld van het Informatietijdperk hebben opgegeven.