Het geld van de toekomst/Plaatselijke loyaliteitsprogramma’s
← |
Conclusie: complementaire munteenheden als ‘vroege prototypes’ |
→ |
De laatste voorbeelden van een speciaal soort complementaire munteenheid die plaatselijke werkgelegenheid willen scheppen, zijn plaatselijke loyaliteitsprogramma’s. Het wordt nu algemeen erkend dat kleine ondernemingen de belangrijkste bron van toekomstige werkgelegenheid zijn. Maar de ontwikkeling van megawinkels en Amerikaans aandoende winkelcentra is in de afgelopen decennia onverminderd doorgegaan. In het Verenigd Koninkrijk bijvoorbeeld hebben megawinkels hun aandeel in de detailhandelsruimte in de tien jaar tot 1996 verhoogd van 12,9 tot 23%. In sommige gebieden wordt 70% van de kruideniersmarkt beheerst door slechts twee supermarktketens.69 Nettoresultaat: het systematisch overlijden van de detailhandel en de verandering van binnensteden in spooksteden met hoge werkloosheid en misdaad. Dit hoeft niet altijd zo te blijven, zoals bewezen werd door het initiatief van een slager in een klein Engels stadje (zie kader). Van de mogelijkheden voor plaatselijke loyaliteitsprogramma’s om plaatselijke binnensteden nieuw leven in te blazen, de ontwikkeling van kleine ondernemingen te stimuleren, effectiever te concurreren tegen de grotere distributiesystemen en de kwaliteit van het leven in het algemeen te verbeteren, is tot dusverre nog nauwelijks gebruikgemaakt. Met de groei van de handel op het internet, waarvan men denkt dat dit binnen vijf jaar tijd een vijfde van de verkopen door Europese ondernemingen zal betreffen,70 kan het belang voor groepen kleinere ondernemingen om slim gebruik te maken van complementaire munteenheden met de loop der tijd alleen maar toenemen.