Het geld van de toekomst/Ons volgende belangrijke sociaal politieke probleem

Uit Aardnoot
< Het geld van de toekomst
Versie door Martien (overleg | bijdragen) op 15 mrt 2009 om 08:56 ({{noot|2|26}})
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Waarom traditionele oplossingen deze keer niet zullen helpen

Het geld van de toekomst (186)
Bernard Lietaer

Links noch rechts, maar voorwaarts?

Zoals diverse futuristen enkele decennia geleden voorspelden27 haalt de versnelde technologie ons eindelijk in. Banen zullen daardoor in toenemende mate een van de belangrijkste internationale politieke kwesties worden. In een wereldwijd marktsysteem zal geen land of streek zich echt uit de ‘vooruitgang’ kunnen terugtrekken zonder het risico te lopen ook in een neerwaartse spiraal van onderontwikkeling te geraken. Aan de andere kant hebben we geen instellingen of mechanismen ontwikkeld die de sociale ontwrichting waar de nieuwe technologieën ons naartoe leiden, kunnen aanpakken.

‘Daar staan we nu, geconfronteerd met onoverkoombare kansen!’28

De revolutie die twee weken duurt26

Zodra ‘de eerste nano-assembler operationeel is kunnen we hem opdracht geven een volgende te bouwen. Daarna kunnen we hen vertellen dat zij andere dingen moeten maken. Er zal dan een grote bloei van nieuwe nanotechnologieën volgen – zo snel als we ze kunnen ontwerpen… Als de eerste nano-assembler operationeel is zal er een horde nieuwe machines volgen. Deze plotselinge opkomst van werkzame nanotechnologieën is de ‘Revolutie die twee weken duurt’ genoemd. In de eerste twee weken na de doorbraak van de assembler zal de wereld radicaal veranderen. Voor sommige mensen is dit geen metafoor, maar de voorspelling van grote veranderingen die binnen een paar dagen plaatsvinden. Er zullen hele nieuwe systemen met een volledig functionerende technologie opkomen, die klaarstaan om de wereld te transformeren.’

Experts zijn het erover eens dat deze doorbraak ergens in het eerste decennium van de 21e eeuw verwacht kan worden. Zelfs als het langer dan twee weken duurt – en dat zal waarschijnlijk wel – zullen de gevolgen op de lange termijn duidelijk zijn: productie zonder menselijke input is een realistische mogelijkheid.